زورو (Zorro) شخصیتی داستانی است که جانستون مک‌کالی در سال ۱۹۱۹ خلق کرد. فیلم و کتاب های زیادی از آن تا به حال منتشر شده‌است. زورو که در زبان اسپانیایی معنای روباه دارد، نام هویت مخفیِ دون دیگو د لا وگا است، نجیب‌زاده‌ای که در دوران سلطهٔ اسپانیا بر کالیفرنیا زندگی می‌کند. داستان دوندیه گو دلاوگا – اشراف زاده‌ای که دلش با فقرا بود- اولین بار در سال ۱۹۱۹ توسط جانستون مک کولی (کمیک نویس آمریکایی) تعریف شد. در ۲۸ نوامبر ۱۹۲۰ توسط داگلاس فربنکس (ستارهٔ سینمای صامت) روی پرده جان گرفت و از آن سال تا به حال زورو اسطوره مانده‌است. ایزابل آلنده، نویسندهٔ منزوی و روشنفکر نیز طوری از این داستان تاثیر گرفت که ۴ ماه از عمرش را صرف یادگیری شمشیر بازی کرد تابتواند هجدهمین روایت از داستان این شمشیر زن افسانه‌ای را باز نویسی کند. دون دیه گو در کالفرنیای دهه‌ی۱۷۹۰ زندگی می‌کند؛ زمانیکه این قسمت از آمریکا متعلق به مکزیک و خود مکزیک هم مستعمرهٔ اسپانیا بوده‌است. دون دیه گو اصلیتی اندلسی دارد و یک برادر خواندهٔ کوچک به نام برنارد (که در بعضی نسخه‌ها تبدیل به نوکر لال و وفادار او شد) و یک اسب سیاه و تیزتک به اسم تورنادو و نامزدی به نام لولیتا بولیدو دارد. او بافرمانده کالیفرنیا، پدرو فاگس (این شخصیتی واقعی در تاریخ است) مبارزه می‌کند. این قصه قدیمی مکزیکی که تا به حال ۱۹ بار به صورت فیلم و سریال در آمده و بازیگران زیادی در جلد این عیار اسپانیایی رفته اند؛ از آنتونی هاپکینز تا آلن دلون و آنتونیو باندراس و حتی در ۱۹۴۴ یک زن به نام لیندا استرلینگ نقش آو را بازی کرد. گای ویلیامز آمریکایی، تنها نقش به یاد ماندنی اش را برای همین زورو در سال ۱۹۵۷ والت دیزنی باز کرد و تصویر دائمی زورو را در ذهن ها ساخت.
